MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın aynı mağdurlara karşı 10.01.2014 tarihli dilekçe ve ifadeleri ile iftira suçu işlediğinden bahisle yürütülen soruşturma sonucunda, Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının 30.11.2014 tarih 2014/20723 Esas sayılı iddianamesi ile kamu davası açıldığı, hukuki kesintiyi oluşturan bu iddianamenin düzenlendiği tarihten sonra 26.12.2014 tarihinde gerçekleşmiş olması nedeni ile eyleminin ayrı suç oluşturacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Sanığın yerinde görülmeyen sair itirazının reddine, ancak;
1- Sanığın 26.12.2014 tarihli dilekçe ile müracaatında ve aşamalarda özetle, katılanların kendisine borçlu olduğunu, giyim mağazasından yaptıkları borcun büyük kısmını kendisinin karşıladığını, hakkında bulunan yakalama kararının infaz edilmemesi için katılanların kendisinden para istediğini, kendisine ait olan aracı alıp kullandıklarını, sonrasında da aracına silah yerleştirerek hakkında soruşturma yapılmasına neden olduklarını beyanları nedeni ile iftira suçunu işlediğinin iddia olunması karşısında; sanık hakkında dilekçesinde belirttiği zaman diliminde yakalama kararının bulunup bulunmadığının, sanık tarafından katılanlara ait giyim mağazasından yapılan alışveriş bedelinin ödeyip ödemediğinin, sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan soruşturma yürütülüp yürütülmediğininin araştırılması, bahse konu dosyanın aslı ya da onaylı sureti Yargıtay denetemine olanak verecek şekilde getirtilip incelenerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
Dosya kapsamına göre suçu aynı kasıtla ve tek eylemle birden çok mağdura yönelik işlemiş olduğu anlaşılan sanık hakkında, tek iftira suçundan hüküm tesis edilip cezanın TCK.nın 43/2. maddesi uyarınca arttırılması gerekirken, yazılı şekilde her bir mağdura yönelik eyleminden dolayı ayrı ayrı mahkumiyet hükmü tesis edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.