Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/4189 Esas 2022/10207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yapılan itirazın, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/315 D.İş sayılı kararıyla reddine karar verildiği anlaşıldığından, katılan ...’ün tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) ...’ün sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hüküm ile ...’ün sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmü dışında, sanıklar ..., ... ve ... hakkında kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından doğrudan zarar görmedikleri ve bu nedenle davalara katılma ve hükümleri temyiz hak ve yetkilerinin bulunmadığı anlaşılmakla, anılan suçlar yönünden ... ve ...’ün 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
3) Diğer hükümlerin temyizine gelince;
a) Sanık ...’a yükletilen, katılanlar ... ve ...’e yönelik kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
b) Katılan sanık ... ve sanık ... hakkında katılan ...'ya yönelik tehdit suçundan ayrı ayrı verilen beraat ile katılan sanık ... hakkında katılan sanık ... ve katılan ...'ya yönelik hakaret, sanık ... hakkında katılan sanık ... ve katılan ...'ya yönelik hakaret, sanık ... hakkında katılan ...'ya yönelik hakaret, katılan sanık ... hakkında katılan sanık ...’a yönelik hakaret suçundan ayrı ayrı ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın da usul ve Kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisi, katılan sanık ... müdafisi, katılan sanık ... müdafisi, katılan ...’ün ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
c) Sanık ... hakkında katılan ... (...)’ya yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün temyizinde ise;
Sanığın kasten yaralama eylemi uzlaşma kapsamında olup, soruşturma aşamasında uzlaşma teklifi yapılmış ise de, suç tarihine göre uzlaştırma kapsamında bulunmayan, TCK'nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuyla birlikte işlendiği iddia edildiğinden, CMK’nın 253/3. fıkrasının ikinci cümlesi dikkate alındığında soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması, yapılan yargılama neticesinde sanığın katılan ... (...)’ya yönelik tehdit suçundan beraatine karar verilmesi karşısında, TCK'nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçunun CMK'nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi ve katılan ...’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.