MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, davanın Belediye yönünden husumetten reddi gerektiğini, davacının 01.01.2014-31.12.2014 tarihlerini kapsayan hizmet alım sözleşmesi kapsamında Belediye Başkanlığı emrinde başkan yardımcısı sekreteri olarak görevlendirildiğini, ancak yeni atanan başkan yardımcısının sekreterya talebinde bulunmamasından dolayı davacının hizmetine ihtiyaç kalmadığını ve durumun diğer davalı şirkete bildirildiğini, iş akdinin belirli süreli olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, iş sözleşmesinin belirli süreli olduğunu, davacının şirket bünyesinde 01.01.2014-09.05.2014 tarihleri arasında çalıştığını, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti koşullarının oluşmadığını, fazla mesai ve hafta tatili ücreti ile yıllık izin alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta, davalı şirket tarafından davacıya ait ve 16.04.2014-04.05.2014 tarihleri arasına ilişkin yıllık ücretli izin belgesi ibraz edilmiştir. Mahkemece işveren tarafından sunulan yıllık izin belgesinin davacıdan sorularak bir değerlendirmeye tabi tutulması gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.