10. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1135 Karar No: 2019/2597 Karar Tarihi: 08.05.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/1135 Esas 2019/2597 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sulh Ceza Mahkemesi, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulamıştır. Ancak sanık bu tedbire uymadığı için mahkum edilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanık hakkında bu suçtan önce aynı suçtan dolayı tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin alınmadığı görülmüştür. Bu nedenle, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği ve bu yükümlülükleri ihlal etmesi durumunda yargılamanın devam edeceği şeklindeki TCK maddesi sanık lehine uygulanamamıştır. Mahkeme, yargılama sürecinin kanuna uygun yapıldığını, delillerin toplandığını, sanığın gerçekleştirdiği eylemin saptandığını ve cezanın doğru belirlendiğini belirtmiştir. Bu nedenle, sanık tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, TCK'nın 191. maddesi ve 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasıdır.
10. Ceza Dairesi 2016/1135 E. , 2019/2597 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.