Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/414 Esas 2020/3222 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2012/870-2014/138

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, ek karar ile davalının temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Hükmün ve temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararın, davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, ek karara ilişkin temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Ek kararı temyiz eden davalı temyiz dilkeçesini yasal sürede vererek maktu temyiz harcı yatırmış ancak nisbi temyiz harcını yatırmamıştır. “Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434. maddesi (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) ile ilgili 25.01.1985 gün ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı hükmü gereğince, temyiz isteği, dilekçenin temyiz defterine kaydettirildiği tarihte yapılmış sayılır ve temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenir. Temyiz harç ve giderlerinin eksik ödenmiş veya hiç ödenmemiş olduğunun sonradan anlaşılmış bulunması halinde, karar veren Hakim tarafından yedi günlük kesin süre tanınarak, bu süre içerisinde tamamlanması veya ödenmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı temyiz edene yöntemince ve yazılı olarak bildirilir. Ancak temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz edenden istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmiş ise temyiz isteğinin reddi gerekir.”
Davada ise, yukarıda sözü edilen yasa ve İçtihadı Birleştirme Kararı hükmüne aykırı olarak hükmü temyiz eden davalı tarafından temyiz dilekçesinin verildiği sırada ve yasal temyiz süresi içerisinde gerekli harç ve giderlerin tamamı ödenmemiş bulunmaktadır. Mahkemece temyiz harcının tamamlanmasına ilişkin muhtıra ve ihtarat yöntemince davalıya tebliğ edilmiş, verilen 7 günlük kesin süre içinde temyiz harcı yatırılmamıştır. Mahkemece davalının temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına dair 10.12.2019 tarihinde ek karar verildiği, ek kararın; Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 434/son maddesindeki yönteme uygun olduğu anlaşıldığından, davalının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 10.12.2019 tarihli “temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına” ilişkin ek kararın onanması gerekmektedir.
S O N U Ç : Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan, temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan tahsiline, 15.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.