Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/453 Esas 2019/4683 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/453
Karar No: 2019/4683
Karar Tarihi: 20.06.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/453 Esas 2019/4683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin verdiği karar davalı banka tarafından temyiz edildi. Dairemiz kararı onayladıktan sonra, davalı banka vekili karar düzeltme isteminde bulundu. Ancak, karar düzeltme sınırının altında kaldığı belirlendiği için davalı bankanın istemi reddedildi. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440/III-1 nci maddesi uyarınca karar düzeltme sınırının 01/01/2017 tarihinden itibaren 13.900,00 TL'ye yükseltildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 nci maddesi: Karar düzeltme sınırının 01/01/2017 tarihinden itibaren 13.900,00 TL'ye yükseltilmesiyle ilgili.

11. Hukuk Dairesi 2018/453 E. , 2019/4683 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 07/10/2015 gün ve 2011/18 - 2015/638 sayılı kararı onayan Daire"nin 19/09/2017 gün ve 2016/5640 - 2017/4500 sayılı kararı aleyhinde davalı banka vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1 nci maddesi uyarınca 01/01/2017 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 13.900,00 TL’ye yükseltilmiştir.
Dava dilekçesiyle yeniden ödenmek zorunda kalınan 644,00 TL, 3.000,00 TL munzam zarar ile 8.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsili talep edilmiş olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne, 726,94 TL ile 5.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece verilen kararın davalı banka vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 19/09/2017 günlü onama ilamına karşı davalı banka vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulunulmuş ise de davada hükmedilen değerin yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca karar düzeltme sınırının altında kaldığı anlaşıldığından davalı banka vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı banka vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyen davalı bankaya iadesine, 20/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.