Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/15987 Esas 2014/19524 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ... Devlet Hastanesinde alt işverenler nezdinde çalıştığını 31.12.2009 tarihinde alt işveren şirketin ihale süresinin sona ermesi üzerine iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini, ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma, ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık vekili davacı ile aralarında sözleşme bulunmadığını işvereni olmadığını husumet sebebi ile davanın reddi gerektiğini 2010 yılı hizmet alım ihalesini diğer davalı şirketin alamadığını sözleşme sonu 31.12.2009 tarihinde hastaneden ayrıldığını savundu
Birleşen davada davalı şirket vekili ise alacakların zamanaşımına uğradığnı, hastane asıl işverenliğine bağlı olarak davalı şirket nezdinde davacının çalıştığını, sorumluluğun tamamen Hastane başhekimliğine ait olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, asıl ve birleşen dava yönünden toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın davalı tarafından sona erdirildiği, diğer taleplerine ilişkin alacakları da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hizmet süresine ilişkin taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Dosya kapsamında yer alan hizmet cetvelindeki davacının işe giriş ve çıkış tarihlerine göre hizmet süresi, bilirkişi tarafından hesaplanan hizmet süresinden daha az bulunmaktadır. Davacının taleplerinin hizmet cetvelindeki süreye göre değerlendirilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmesi isabetsizdir.
3-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda fazla çalışma alacağı tanık beyanlarına göre hesaplanmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada iki saat fazla çalışma yaptığı belirtilmiş ise de yargılama sırasında dinlenen şahit beyanlarına göre 2006 kasım -2009 aralık arası davacının çalıştığı doğum bölümünde hafta içi 07.00.-16.00 arası bir saat ara dinlenme mahsubu ile sekiz saatten kırk saat çalıştığı, hafta sonu ise 07.00-13.30 arası yarım saat ara dinlenme düşülerek altı saat olmak üzere toplamda kırkaltı saat çalıştığı; kırkbeş saati aşan bir saat fazla çalışmanın kabul edilmesi gerekirken hatalı hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.