22. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/15712 Karar No: 2014/19502
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/15712 Esas 2014/19502 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2013/15712 E. , 2014/19502 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin işverence fesih hakkının kötüye kullanılarak tek taraflı olarak feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili; davacının işe devam etmemesi sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğini, herhangi bir alacağının olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davacının fazla mesai alacağı talebinin kabulüne, diğer bir kısım alacaklarına yönelik talebin ise reddine karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Dosya kapsamından; mahkeme tarafından ilk olarak 30.10.2012 tarihli bilirkişi raporu alındığı, alınan rapor uyarınca davacının davasını ıslah ettiği, ıslah dilekçesi kendisine tebliğ edilen davalının zamanaşımı definde bulunduğu, bunun üzerine mahkeme tarafından davalının zamanaşımı defi uyarınca 19.02.2013 tarihli ek rapor alındığı belirlenmiştir. Somut olayda; fazla mesai hususunda mahkeme tarafından zamanaşımı defi dikkate alınmadan 30.10.2012 tarihli ilk rapora göre hüküm kurulması hatalıdır. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.