MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL-TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras bırakanları Ali’nin maliki bulunduğu 168 ada 25, 26, 38, 39 ve 42 parsel sayılı taşınmazlarını kendisinden sonra ölen ve davalılar Ayşe, ... , Ali’nin murisi olan oğlu Cemal ile davalı oğulları Nebi ve ... r’e satış suretiyle temlik ettiğini, yapılan işlemlerin mirastan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek, tapu iptali ve tescile karar verilmesini istemişler; olmadığı takdirde, bedel isteğinde bulunmuşlardır.
Bir kısım davalılar, iddiaların gerçek dışı olduğunu ve hak düşürücü sürenin dolduğunu belirterek davanın reddini savunmuşlar, davalı ... ise; davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, davacıların kadastro öncesi nedene dayandıkları ve kadastro tespitlerinin kesinleştiği tarihler itibariyle çekişmeli taşınmazlar yönünden on yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından süresinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, duruşma isteği değerden reddedildi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, muris muvazaasıyla ilgili davaların hiç bir süreye tabi olmadığı, ancak; mirasbırakan tarafından yapılan muvazaalı temlikten sonra o bölgeye kadastro girmiş, taşınmazı devralan kişi üzerine tespit ve tescil etmiş, miras bırakan da tapulama tespitinden önce ölmüşse, mirasçının dava açma hakkı tapulama tespitinden önce doğduğundan, davacının muris muvazaasına dayalı davasının tapulama öncesi sebebe dayanmış sayılacağı, bu durumda, mirasçının tespit tutanağının kesinleşmesinden itibaren 3402 sayılı Yasa’nın 12/3. maddesi uyarınca on yıllık hak düşürücü süre içinde davayı açmak zorunda olduğu, somut olayda da, mirasbırakan ...’un kadastro geçmeden önce 06.02.1980 tarihinde öldüğü, murisin ölümüyle de, davacıların dava açma hakları doğmuş bulunduğu gibi bu durumda, kadastro öncesi nedene dayanıldığının da kuşkusuz olduğu, nitekim, çekişmeli bir kısım taşınmazların kadastro tespitlerinin 17.01.1983; bir bölümünün ise; 25.11.1982 tarihinde yapıldığı, öte yandan, dava konusu 168 ada 26 ve 39 sayılı parseller yönünden tespitlerin 24.02.1987; 168 ada 25, 38 ve 42 parsel sayılı taşınmazlar bakımından ise; 20.02.1989 tarihinde kesinleştiği, bu itibarla, taşınmazlara ait kadastro tutanaklarının kesinleşmesinden eldeki davanın açıldığı 28.10.2014 tarihine kadar 3402 sayılı Yasa’nın 12/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği saptanmak suretiyle davanın reddine karar verilmesi doğru olduğuna göre; davacıların yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı 15.20. TL bakiye onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 18.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.