Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/16502 Esas 2018/4146 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/16502
Karar No: 2018/4146
Karar Tarihi: 26.02.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/16502 Esas 2018/4146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işveren tarafından haksız bir şekilde işten çıkartıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı talep etmiştir. Yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Temyiz eden davalılar ise feshin usul ve yasaya aykırı olmadığını savunarak davayı reddetmiştir. Yüksek Mahkeme, davalıların temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar vererek, davacının vekalet ücretine ilişkin hükmü düzeltmiş ve kararı onamıştır. Kararda, A.A.Ü.T.'nin 13. madde hükmüne göre davacı lehine maktu vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiği, ancak yanlış belirlenmiş olan vekalet ücreti miktarının yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtilmiştir. Hukuk maddeleri olarak, HMK'nun geçici 3/1. maddesi ile HUMK'nun 438/7. maddesine atıfta bulunulmuştur.

9. Hukuk Dairesi 2017/16502 E. , 2018/4146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ihbar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, Belediye ile diğer davalı şirket arasında ihale sözleşmesi imzalandığını, söz konusu ihale kapsamında yapılan işe alımlar, ücret ve sair haklara ilişkin tüm işlemlerin ihaleyi alan şirket tarafından yapıldığını, dolayısıyla çalıştırılacak personelin özlük işlemlerinden diğer davalı şirketin sorumlu olduğunu, müvekkilinin asıl işveren olarak gösterilerek fesihten doğan külfetin Belediye’ye yükletilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihinde yürürlükte olan A.A.Ü.T. nin 13. madde hükmüne göre, kabul edilen toplam 4.314,65 TL karşılığı davacı lehine maktu vekalet ücreti hükmedilmesi yerine 4.376,40 TL vekalet ücretinin belirlenmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/1. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının davacı yararına vekalet ücretine ilişkin hüküm içeren 5. bendindeki "4.376,40" rakamının çıkartılarak, yerine; "1.500,00" rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 26.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.