Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Suç Üstlenme
Hüküm : TCK" nın 270/1, 62/1, 50/3, 52/4, 50/6. maddelerine göre mahkumiyet

Suç üstlenme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi ile birlikte ayrıca TCK"nın 50/6. maddesinin de uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü, sanığın amcası ..."un 141 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki araç ile seyir halinde iken, olay mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek yoldan çıktığı ve yaralamalı trafik kazasının meydana geldiği, araç sürücüsünün ... olduğunun 01.08.2014 tarihli tutanak mümzilerince tespit edildiği ve kaza akabinde kaza yerine gelen 112 görevlilerinin beyanlarından anlaşıldığı, ancak sanığın kaza esnasında aracı kendisinin kullandığını iddia ederek suçu üstlendiği tüm dosya kapsamından anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın suç işleme kastının olmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, kararın usul ve esas açısından yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 04/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.