Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22463 Esas 2017/1341 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından, kadının davası, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmolunan tazminatlar, nafakalar, reddedilen manevi tazminat talebi ve İmahan"ın velayeti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle dosya kapsamı ve toplanan delillerden; davacı-karşı davalı kadının ortak çocuklara fiziksel şiddet uyguladığı, davalı-karşı davacı tarafından ispatlanmış ise de; mahkemece taraflara yüklenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre davalı-karşı davacı erkeğin, boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda kadına nazaran ağır kusurlu olduğu anlaşılmakla davalı-karşı davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, tarafların ortak çocukları 06.08.2000 doğumlu Rabia’nın velayeti davalı-karşı davacı babaya, 18.02.2006 doğumlu İmahan"ın velayeti ise davacı-karşı davalı anneye verilmiştir.
Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesinin 12. maddesi ile Çocuk Haklarının Kullanılmasına İlişkin Avrupa Sözleşmesi"nin 3. ve 6. maddeleri, iç hukuk tarafından yeterli idrake sahip olduğu kabul edilen çocuklara, kendilerini ilgilendiren davalarda görüşlerini ifade etmeye olanak tanınmasını ve görüşlerine gereken önemin verilmesi gerektiğini öngörmektedir. Çocukların üstün yararı gerektirdiği takdirde görüşlerinin aksine karar verilmesi mümkündür. Velayet hususu, çocukları ilgilendiren konuların en başında gelir.
Mahkemece yaşı nedeniyle idrak çağında bulunan 18.02.2006 doğumlu İmahan"ın velayeti konusunda görüşüne başvurulmadan karar verilmiştir. Bu nedenle ortak çocuğun bizzat ya da istinabe yoluyla eğitim, kültür, yaşam olanakları bakımından nerede yaşamak istediği konusunda bilgilendirilerek, velayet hakkındaki tercihinin hakim tarafından kendisinden sorularak (Yargıtay HGK 16.03.2012 tarih E.2011/2-884-K. 2012/197 ile 22.01.2014 tarih E.2013/2-2085-K.2014/30 sayılı kararları) ve tüm delillerle birlikte değerlendirilip, ebeveynlerinden hangisi yanında kalmasının çocuğun menfaatine olacağı tespit edilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu sair yönlerin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.02.2017 (Pzt.)