
Esas No: 2018/6795
Karar No: 2019/7859
Karar Tarihi: 29.04.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6795 Esas 2019/7859 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar müdafii Av. ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkların, talimat mahkemesince 01/11/2013 tarihinde yapılan sorgularında müdafi talepleri olmadığı gibi 5271 sayılı CMK"nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanıklara zorunlu müdafi atanmasını gerektirecek bir durum da olmadığı halde; mahkemece, soruşturma aşamasında sanıklara talepleri doğrultusunda atanan müdafi Av. ... duruşmaya davet edilmiş ve müdafinin yokluğunda verilen 28/02/2014 tarihli karar, Av. ... tarafından temyiz edilmiş ise de, soruşturma aşamasında sanıklara talepleri doğrultusunda atanan av. ...’in görevinin kovuşturma aşamasının başlamasıyla bittiği dikkate alındığında anılan müdafinin sanılar hakkında verilen mahkumiyet hükümlerini temyize yetkisi bulunmadığından, temyize hakkı olmayan Av. ...’in temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
3- Sanık ... hakkında katılan ...’e ve katılan ...’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin sanık ...’in temyiz istemi ile sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkların, olay günü pazar yerinde alışveriş yapan katılanın cebinde bulunan ve içerisinde 65 TL para ile diş protezinin bir parçası bulunan cüzdanını çaldıklarının anlaşılması karşısında; cüzdanın ve diş protezinin de ayrı ayrı maddi değerlerinin bulunduğu dikkate alındığında, somut olayda 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.