Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/29302 Esas 2020/2775 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 321. maddesinin 2. fıkrasında, "Kararın tefhimi, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşir. Ancak zorunlu hâllerde, hâkim bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebilir. Bu durumda gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir." hükmü düzenlenmiştir. Bu nedenlerle basit yargılamada 6100 sayılı Kanun"un 297/2. maddesindeki unsurları taşıyan hükmün, 6100 sayılı Kanun"un 321. maddesi uyarınca gerekçeli olarak açıklanması zorunludur.
Gerekçeli karar 20.06.2016 tarihinde davacı vekiline tebliğ edilmiş, davacı vekilince 01.07.2016 tarihinde temyiz edilmiştir. Mahkemece 29.07.2016 tarihli ek karar ile gerekçeli kararın tebliği tarihinden itibaren sekiz günlük yasal süre içerisinde temyiz talebinde bulunulmadığı gerekçesi ile temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda davaya iş mahkemesi sıfatıyla bakıldığı ve temyiz süresinin karar tarihinde yürürlükte bulunan yasal düzenlemeye göre sekiz gün olduğu, davacı tarafından kararın bu yasal süre içerisinde temyiz edilmediği anlaşılmakla; mahkemenin, temyiz talebinin reddine ilişkin 29.07.2016 tarihli ek kararı, usul ve kanuna uygun olduğundan, davacının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile EK KARARIN ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 18.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.