Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1057 Esas 2020/1229 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1057
Karar No: 2020/1229
Karar Tarihi: 24.09.2020

Tefecilik Yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1057 Esas 2020/1229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

9. Ceza Dairesi'nin 2020/1057 E. ve 2020/1229 K. sayılı kararı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından tefecilik suçundan mahkum edilen sanık hakkında verilmiştir. Mahkemesi, temyiz edilen kararı incelerken, sanığın suçu birden fazla kez işlediğini ve zincirleme suç hükümlerini içeren TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır. Ancak, sanık hakkında uygulama maddesi olarak TCK'nın 241/1 yerine aynı Yasanın 245/1 maddesi olarak gösterildiği ve adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmemesi gibi hukuki hatalar nedeniyle karar bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Detaylar:
- Sanık tefecilik suçundan mahkum edilmiş ve hüküm temyiz edilmiştir.
- Zincirleme suç hükümlerini içeren TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
- Ancak, sanık hakkında uygulama maddesi olarak TCK'nın 241/1 yerine aynı Yasanın 245/1 maddesi olarak gösterilmiştir.
- Ayrıca, adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmemesi gibi hukuki hatalar nedeniyle karar bozulmuştur.
- Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
- İlgili kanun maddeleri: TCK'nın 43/1, 53/1, 241/1 ve 245/1; 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi; 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi; CMUK'nın 321. ve 322. maddeleri.

9. Ceza Dairesi 2020/1057 E. , 2020/1229 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik Yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yüklenen suçu bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kez işlediği anlaşılan sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, 12/01/2009 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak görülmüş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Tefecilik suçunu işlediği kabul edilen sanık hakkında uygulama maddesinin TCK"nın 241/1 yerine aynı Yasanın 245/1 maddesi olarak gösterilmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. Paragrafındaki ""TCK"nın 245/1"" ibaresinin ""TCK"nın 241/1."" şeklinde değiştirilmesi ve hüküm fıkrasının 5. paragrafındaki "Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği hususlarının sanığa ihtarına (ihtar edilemedi)" ibaresinin çıkartılması suretiyle eleştiriler dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi