MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 18/03/2014 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı kanundan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosya kapsamından; davalının yargılama aşamasında hükümlü olarak cezaevinde bulunduğu, gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, bilinen adrese Tebligat Kanunu"nun m.10 gereğince çıkarılan ve iade edilen bir tebligat olmaksızın doğrudan davalı vasisinin mernis adresine tebliğe çıkarıldığı, bu şekilde yapılan tebligatın, Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca usulsüz olduğu anlaşılmıştır. Ancak Uyap sistemi üzerinden yapılan araştırmada davalının 19/08/2016 tarihinde cezaevinden tahliye olduğu ve başkaca hükümlülüğü bulunmadığı görülmektedir. Şu durumda; gerekçeli kararın ve davacı vekilinin temyiz dilekçesinin davalı asıla usulüne uygun tebliği sağlanıp yasal temyiz süresi beklenildikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay"a yeniden gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen şekilde işlem yapılıp eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay"a yeniden gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 18/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.