Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2623 Esas 2019/10761 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2623
Karar No: 2019/10761
Karar Tarihi: 24.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2623 Esas 2019/10761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Manavgat Asliye Ceza Mahkemesi tarafından daha önce hırsızlık suçundan verilmiş mahkumiyet kararı bulunduğu ve bu kararın kesinleştiği belirtilerek, sanığın aynı müştekiye karşı farklı zamanlarda işlediği hırsızlık suçları nedeniyle Asliye Ceza Mahkemesinde yargılandığı ifade edilmektedir. Mahkemece, iki suçtan ayrı ayrı hüküm kurulması ve ceza miktarı itibariyle hangi cezanın fazla olduğunun belirlenerek, bu ceza üzerinden Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Buna göre, TCK'nın 142/2-d,43. maddelerinin uygulanması sonucu verilecek ceza beş yıl olup, önceki cezanın mahsup edilmesi durumunda bakiye ceza kalmaması gerekmektedir. Ancak, mahkemece TCK'nın 143. Maddesi uygulanarak sanığa fazla ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, temyiz itirazları doğru bulunarak, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 142/2-d, 43 ve 143. Maddeleri olarak belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/2623 E. , 2019/10761 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın aynı müştekiye karşı farklı tarihte işlemiş olduğu hırsızlık eylemi sebebiyle hakkında Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.09.2013 gün, 2012/363 esas ve 2013/740 karar sayılı dosyasında mahkumiyet kararı verilip karar kesinleştiği, Yargıtay denetimine olarak verecek şekilde, bu dosya aslı veya onaylı örneği dosya arasına alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
İki suçtan ayrı ayrı hüküm kurulup miktar itibariyle hangi ceza fazla ise bu ceza üzerinden TCK"nın 43. maddesinin tatbik edilmesi gerektiği (142/2-d,43 veya 142/1-b, 143,43), buna göre TCK"nın 142/2-d,43. maddelerinin uygulanması ile verilecek ceza 5 yıl olup, önceki cezadan mahsubu ile bakiye ceza kalmaması sebebiyle ceza verilmemesi gerekirken, TCK"nın 143. Maddesinin tatbiki ile yazılı şekilde hüküm kurularak sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.