Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/5896 Esas 2018/10476 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5896
Karar No: 2018/10476
Karar Tarihi: 09.11.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/5896 Esas 2018/10476 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı aleyhine başlatılan icra takibinde vaki itirazın kısmen iptali ile takibin 1.768,58 TL üzerinden devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, asıl alacağın %20’si oranı üzerinden hesaplanan 352,70 TL icra inkar tazminatının davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş. Davalı tarafından temyiz edilen karara ilişkin asıl alacak miktarı 2.590,00 TL'yi geçmediğinden davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. HUMK'nun 427/2 maddesiyle belirlenen temyizle ilgili parasal sınırın 1.000.000.000 TL olduğu ancak 5236 sayılı yasa uyarınca 1.1.2018 tarihinden itibaren bu sınırın 2.590,00 TL'ye yükseltildiği belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2018/5896 E. , 2018/10476 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

... vekili avukat ... ile ...Tic. Ltd. Şti. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 13. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 28/06/2018 gün ve 2017/667-2018/250 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, 3.410,83 TL alacağın tahsiline yönelik olarak davalı aleyhine başlatılan icra takibine vaki itirazın iptaline karar verilmesi isteğinde bulunmuş; mahkemece 28.6.2018 tarihli kararında itirazın kısmen iptali ile takibin toplam 1.768,58 TL üzerinden devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, asıl alacağın %20’si oranı üzerinden hesaplanan 352,70 TL icra inkar tazminatının davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.590,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen asıl alacak miktarı 1.763,48 TL olup, karar tarihi itibariyle 2.590,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 09/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.