Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2328 Esas 2019/2581 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2328
Karar No: 2019/2581
Karar Tarihi: 08.05.2019

Sağlık için tehlikeli madde temin etme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/2328 Esas 2019/2581 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak bulunan bir kişinin sağlık için tehlikeli madde temin etme suçu nedeniyle verilen kararı bozdu. Mağdurun sağlığının tehlikeye sokulmadığı tespit edildiğinden, suçlu lehine olan yasa gereği sadece idari para cezası verilmesi gerektiği belirtildi. İlgili kanun maddeleri ise şunlardır: 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanunu'nun 6. maddesi (3. fıkrası), 7. maddesi (2. fıkrası), TCK'nın 194. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddeleri, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 20/2-a maddesi.

10. Ceza Dairesi 2014/2328 E. , 2019/2581 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Sağlık için tehlikeli madde temin etme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Mağdurun alkol muayenesine dair rapor ve doktor muayenesi sonucunda sağlığının tehlikeye sokulduğuna ilişkin bir tespit bulunmadığından, suça konu eylemin sanık lehine olan ve hüküm tarihinden sonra 11/06/2013 tarihinde yürürlüğe giren 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen 6. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 7. maddesinin 2. fıkrasına göre, 18 yaşını doldurmamış kişilere alkollü içki satılması veya sunulması sonucunda çocuğun sağlığının tehlikeye sokulması halinde ayrıca TCK"nın 194. maddesine göre cezaya hükmolunacağı, eylemin çocuğun sağlığını tehlikeye sokmaması halinde ise aynı Yasanın 7. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince münhasıran idari para cezası verileceği şeklinde yaptırıma bağlandığı anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi de gözetilerek, hükümlerin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak sabit olan 4250 sayılı Kanunun 6. maddesinin kapsamındaki eylem nedeniyle uygulanabilecek idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-a maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olması karşısında, aynı kanunun 20. maddesinin 1.fıkrası uyarınca İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 08.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.