Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Olay günü gece saat 01.00 sıralarında sanığın 1,46 promil alkollü halde idaresindeki motosikletle seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu aracın düşmesiyle araçta yolcu olarak bulunan iki kişinin hafif derecede yaralanmasına tam kusurlu olarak sebebiyet verdiği olayda; sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonunda yalnızca taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ise davanın reddine karar verildiği, atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olduğu aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkra kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, somut olayımızda sanığın 1,46 promil alkollü halde kazaya sebebiyet vermesiyle bilinçli taksir koşullarının oluştuğu, ancak mağdurların yaralanmalarının 89/1. maddesi kapsamında olduğu ve söz konusu taksirle yaralama eylemi açısından kovuşturma şartı olan şikayetin gerçekleşmemesi sebebiyle cezalandırmanın mümkün olmadığı anlaşıldığından sanık hakkında şikayet yokluğu sebebiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/8. maddesi uyarınca düşme kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.