Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5897 Esas 2020/3209 Karar Sayılı İlamı

Bölge Adliye
Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
No : 2018/1542-2019/1512
İlk Derece
Mahkemesi : İstanbul 20. İş Mahkemesi
No : 2017/156-2018/51

Dava, 01.08.1987 tarihinin sigortalılığına ve emekliliğine başlangıç teşkil ettiğinin tespiti istemine ilişkin açılan davada, İlk Derece Mahkemesince hükümde belirtilen gerekçelerle konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karara karşı davalı Kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararın temyizen incelenmesi davalı Kurum vekili tarafından istenilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin sigortalı giriş bildirgesi ile süresinde davalı Kuruma tescil edilen 01/08/1987 tarihinin, sigortalılığına ve emekliliğine başlangıç teşkil ettiğinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
II-CEVAP:
Davalı Kurum vekili dosyaya sunduğu cevap dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI:
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk derece mahkemesince "Davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına," karar verilmiştir.
B-BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesince "İstanbul 20. İş Mahkemesinin 08/02/2018 tarih, 2017/156 Esas- 2018/51 Karar sayılı kararı usul ve esas yönünden hukuka uygun bulunduğundan davalı Kurum vekilinin istinaf başvurusunun istinafın kapsamına ve istinaf sebeplerine göre 6100 sayılı Yasanın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine," karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalı Kurum vekili temyiz dilekçesinde; Kurumun, yargılama sırasında davacının talebini zaten kabul ettiğini, aleyhlerine yargılama gideri ve vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğini belirterek kararın bozulması talep edilmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE ESASIN İNCELEMESİ:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Bazı hallerde dava devam ederken, dava açılmasından sonra meydana gelen bir nedenle dava konusu ortadan kalkabilir.
Davanın konusuz kalması halinde, artık dava hakkında yargılama yapılmasına ve hüküm verilmesine gerek kalmaz. Başka bir deyişle, her iki tarafın da davanın esası hakkında karar verilmesinde hukuki yararı kalmamış demektir. Bu halde, mahkemece, davanın konusunun kalmaması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilir.
Dosya kapsamındaki kayıt ve belgelerden;davacıya ait 01.08.1987 tarihli işe giriş bildirgesinin 07.09.1987 tarihinde Kuruma ulaştığı, davacının hizmet döküm cetvelinde giriş belirtilmeksizin 1987/3 döneminde 60 gün 1988/1 döneminde 30 gün bildirim yapıldığı, 28.02.1988 tarihinin çıkış olarak gözüktüğü,Kurum tarafından mahkemeye gönderilen bilgi yazısında davacının 01.09.1987 tarihinden itibaren prim ödeme gün sayısının mevcut olduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, talep ve Kurum savunması gözetilerek davanın konusuz kalıp kalmadığı irdelenmeli, sonucuna göre karar verilmelidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi kararının HMK’nın 373/1 maddesi gereği kaldırılarak, temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 15.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.