MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı-karşı davalı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine, davalı-karşı davacı, ihbar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, asıl davanın kabulüne karşı davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde manav reyonu elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesini sağlık sebepleriyle haklı olarak feshettiğini belirterek, müvekkilinin kıdem tazminatı, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının yaptığı işin sağlığını olumsuz etkileyecek nitelikte olmadığını, başkaca alacağının da mevcut olmadığını ifade ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı- karşı davacı aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai ücreti alacağı bulunup bulunmadığı hususu uyuşmazlık konusudur. Davacı, haftanın beş günü 08.30-20.30 ve bir günü de 08.30-22.30 saatleri arası çalıştığını iddia etmiştir. Davalı ise 08.30’da ilki başlayan ve 22.30’da ikincisi biten iki vardiyalı çalışmanın söz konusu olduğunu savunmuş, her iki vardiyanın tam olarak başlama ve bitiş saatlerini bildirmemiş, ayrıca işyerindeki çalışma düzenine ilişkin puantaj, giriş çıkış kaydı gibi belgeler de sunmamıştır. Yargılama sırasında dinlenen iki davacı tanığı 08.30-22.30 arası, bir tanesi 08.30-21.00 ve 11.00-23.00 arası çalışıldığını söylemiştir. Bir davalı tanığı 09.00-19.00 ve 12.30-21.30 arası iki vardiya olduğunu, diğeri ise 11.00-19.00 arası ve 08.30-17.00 arası çalışıldığını, marketin 21.00’de kapandığını, bu saate kadar manav reyonunun açık olduğunu ifade etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, haftanın beş günü 08.30-20.30 ve bir günü 08.30-22.30 arası çalışma için alacağın hesaplanması yoluna gidilmiştir. Somut olayda, işçinin çalışma sürelerinin tespiti açısından dinlenen tanık beyanlarının birbiri ile çelişkili olduğu anlaşılmaktadır. Yapılan işin niteliği de dikkate alınarak, davalı tanıklarının işçi lehine olan beyanları esas alınarak, işyerinde davacının birinci vardiyada 08.30-19.00 arası, ikinci vardiyaya denk gelen zamanlarda ise 11.00-21.30 arası haftada altı gün çalıştığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplanmak üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.