4. Hukuk Dairesi 2016/8697 E. , 2018/3125 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 27/03/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/12/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; olay tarihinde davalıların davacıya karşı basit yaralama, hakaret, tehdit ve konut dokunmazlığına ihlal suçlarını işlediklerini, bu eylemleri nedeniyle cezalandırıldıklarını belirterek, uğranılan manevi zararın giderilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalılar; davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davalıların davacının kişilik haklarına saldırıda bulunduklarının sabit olduğu, davalılardan ...’nin davalı ...’a göre daha hafif kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde, ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/76 esas, 2013/31 sayılı kararıyla davalı ...’ın cebir kullanarak konut dokunulmazlığını ihlal etme, tehdit amacıyla silahla kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçları nedeniyle; davalı ...’nin ise basit yaralama suçu nedeniyle sanık olarak yargılandıkları, yargılama sonucunda davalı ... hakkında hakaret, tehdit, silahla kasten yaralama ve cebir kullanarak konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından, davalı ... hakkında ise kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükümleri kurularak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
Türk Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi (818 sayılı BK 47. maddesi) hükmüne göre bedensel zarara uğrayan, Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi (818 sayılı BK 49. maddesi) hükmüne göre de kişilik hakları saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir.
Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak gösterilmelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir.
Somut olayda; olay tarihi, olayın oluş şekli ve yukarıdaki ilkeler dikkate alındığında davacı lehine hükmedilen manevi tazminat tutarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Kararın bu nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalıların tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.