Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/4343 Esas 2015/8029 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Şanlıurfa 3. İş Mahkemesi
Tarihi : 09/06/2014
Numarası : 2013/28-2014/256

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalılar vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK"nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği görüşüldü;
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı, davalı iş ortaklığına ait şantiyelerde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, haftanın 7 günü 06.00-18.00 saatleri arasında ve genel tatillerde de çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinin tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacının işten ayrılış tarihi itibariyle bütün haklarının eksiksiz olarak ödendiğini, fazla çalışma yapılmadığını, yapılmışsa ücretlerinin de ödendiğini, dini bayramlarda izinli sayıldıklarını, hafta tatillerinde de izin kullandırıldığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının hafta tatili alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; dosyaya sunulan belgelerden davacıya 2013 Ocak ayında 19 gün, Şubat ayında 3 gün, Nisan ayında 3 gün, Mayıs ayında 11 gün ve Temmuz ayında 2 gün olmak üzere hafta tatili izinlerinin toplu kullandırıldığı anlaşılmıştır.
Mahkeme bilirkişi raporu doğrultusunda verilen toplu izinlerin mazeret izni niteliğinde olduğunu belirterek hafta tatili alacaklarını hüküm altına almıştır. Bilirkişi hesaplamasını yaparken isabetli bir şekilde her ne kadar verilen toplu izinler mazeret izni niteliğinde olsa da izin tarihlerine denk gelen hafta tatillerini dışlamıştır. Ancak rapor denetlendiğinde 01/01/2013-22/05/2013 tarihleri arasında 16 hafta tatili alacağı bulunduğu kabul edilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmıştır. Yukarıda da açıklandığı üzere davacının 2013 Ocak ayında 19 gün, Şubat ayında 3 gün, Nisan ayında 3 gün, Mayıs ayında 11 gün ve Temmuz ayında 2 gün hafta tatili izni kullandığı anlaşılmasına göre davacının 16 hafta tatilinde çalışmadığı açıktır. Kararın yeniden hesaplama yapılmak üzere bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 05/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.