Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4717 Esas 2022/10248 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar ve sanık ... müdafisi

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hükümleri CMUK'nın 310/1. maddesinde öngörülen 7 günlük süre geçtikten sonra temyiz ettiğinden, aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...'in TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2- Diğer hükümlerin temyiz incelemesinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Mahkemenin; “sanık ...’ın kız arkadaşı olan sanık ...’a restauranttaki müşteriler tarafından laf atılması üzerine tartışmanın çıktığı” şeklindeki kabulü ile, laf atan kişinin katılanlar ... ve ... olmaması karşısında tebliğnamede TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün tartışılması şeklindeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafisinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 18/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.