MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekili yönünden verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
1-) Dava konusu taşınmaz arsa niteliğindedir. Kamulaştırma Kanununun kıymet taktir esaslarını belirten 11/1-g maddesi uyarınca arsaların bedelini değerlendirme gününden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre hesaplanması zorunludur.
Bu itibarla emsal satışların değerlendirme tarihindeki karşılıklarının fiyat artış endekslerinin uygulanması suretiyle tesbiti, bundan sonra emsal ile dava konusu taşınmazın eksik ve üstün yönlerinin neler olduğunun ve oranlarının açıklanması ve taşınmaz ile emsallerin arsa m2 rayiç bedel takdiri komisyonu tarafından belirlenen emlak vergisine esas m2 değerlerinin de mukayesesi yapılarak değer biçilmesi gerekir.
Bilirkişi raporunda emsal olarak incelenen taşınmazların vergi değerleri, dava konusu taşınmazdan daha yüksek olduğu halde; inandırıcı olmayan gerekçelerle taşınmazı emsallerden 4 kat daha değerli kabul edilen rapora göre hüküm kurulması mümkün değildir.
Bu durumda taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde resen emsal celbi yoluna gidilmesi ve bu emsallere göre değer biçilmesi için yeniden oluşturulacak bilirkişi kuruluyla keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-)Dava konusu taşınmazın el atmadan arta kalan ve kullanılamaz duruma gelmesi nedeniyle bedelinin tahsiline karar verilen 61.3 m2lik bölümünün, davacı ... adına tesciline karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.