Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23463 Esas 2022/10300 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/23463
Karar No: 2022/10300
Karar Tarihi: 18.04.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23463 Esas 2022/10300 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin resmi görevlilere hakaret ettiği suçlamasıyla mahkum edildiğini belirtti. Ancak, suçun zamanaşımı sürecinin dolması nedeniyle davanın düştüğüne karar verildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un ilgili maddeleri uyarınca, suçun üst sınırı olan 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresi aşılmıştır. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür. Kanunlar arasında belirtilen maddeler: 765 sayılı TCK'nın 102/4, 104/2, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi gereğince uygulanan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi ve CMK’nın 223/8. maddeleridir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ: Resmi görevlilere görevlerinden dolayı hakaret
HÜKÜM: Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri karşısında; sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 765 sayılı TCK’ nın 102/4. ve 104/2. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılması nedeniyle duran süre de gözetildiğinde, gerçekleştiği anlaşılmakla, sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. CMK’nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 18/04/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
