Görevi Kötüye Kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4034 Esas 2020/1228 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4034
Karar No: 2020/1228
Karar Tarihi: 24.09.2020

Görevi Kötüye Kullanmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4034 Esas 2020/1228 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararın başlığı, 2020/4034 E. ve 2020/1228 K. numaralı 9. Ceza Dairesi'nin aldığı bir karardır. Sanık, görevi kötüye kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın suçu TCK'nın 53/1-e maddesi uyarınca işlediği ve adli para cezası ile cezalandırıldığına karar vermiştir. Ancak mahkeme, sanığın hükümde belirlenen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasını göz önünde bulundurmamıştır. Bu nedenle, infaz sırasında adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın suçu işlediği ve delillerle iddia ve savunmaların dikkate alındığı belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 53/1-e ve 53/5. maddeleri, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi ve 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesidir.

9. Ceza Dairesi 2020/4034 E. , 2020/1228 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Görevi Kötüye Kullanmak
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin azilname tarihi olan 03/07/2009 tarihi yerine 07/10/2008 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamış,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmiş ise de, bu hususun infaz sırasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma, yapılan yargılama göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.