Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12100 Esas 2019/2562 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12100
Karar No: 2019/2562
Karar Tarihi: 08.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12100 Esas 2019/2562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyeti verildikten sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması sebebiyle yeniden mahkûm etti. Sanığın MERNİS adresine tebligat yapıldığı ve daha önce benzer suçlardan kaydı olmadığı belirtildi. Bu nedenle ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edildi ve hüküm kuruldu. Mahkeme, yargılama sürecinin yasalara uygun yapıldığını ve vicdanî kanının belgelere uygun verildiğini belirtti. Sonuç olarak, mahkeme kararı onandı.
Kanun Maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi
- TCK'nın 191. maddesi 5. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
10. Ceza Dairesi         2013/12100 E.  ,  2019/2562 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine
    mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Sanığın duruşmada bildirdiği MERNİS adresine Karşıyaka Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafında çıkarılan çağrı yazısının 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesine uygun olarak 11.07.2012 tarihinde tebliğ edildiğinin anlaşılması ve sanığın dosyaya başka bir adres bildirmemiş olması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
    Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.