Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13293 Esas 2019/8425 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13293
Karar No: 2019/8425
Karar Tarihi: 27.11.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13293 Esas 2019/8425 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, Elektronik Haberleşme Kanunu'na muhalefet suçunu oluşturan hükümlerle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi kararıyla yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesi ile TCK'nin 7. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/13293 E. , 2019/8425 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz nedenlerinin reddine; ancak:
1-Hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun’un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan, aynı Kanun’un 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri ile TCK"nin 7. maddesi karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununa muhalefet suçunu oluşturduğu gözetilerek ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun takdiri gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi, yasaya aykırı,
2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.