MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine asıl dava 04/08/2014, birleşen dava 06/01/2015 gününde verilen dilekçeler ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın davalı ... hakkında açılan davanın HMK"nun 114/(1-I) maddesi gereğince derdest olduğu anlaşıldığından, HMK"nun 115/2 maddesi 1. cümlesi gereğince usulden reddine, diğer davalılar ... Yayıncılık Reklamcılık Turizm Nakliye İnşaat Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi ve ... hakkında açılan davanın kısmen kabulüne dair verilen 11/10/2016 günlü karara karşı davacı vekili ve davalılar ... Yayıncılık Reklamcılık Turizm Nakliye İnşaat Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi ve ... vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalılar ... Yayıncılık Reklamcılık Turizm Nakliye İnşaat Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi ve ... tarafından HMK 344. maddesi uyarınca isnitaf başvurusu yapılmamış sayılmasına, ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/354 esas, 2016/328 karar sayılı kararı usul ve yasaya uygun olduğundan davacının istinaf başvurusunun reddine dair verilen 22/05/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yayın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili; ...Gazetesi’nin 25/11/2013 tarihli nüshasında yayınlanan "Asılacak Adamsın Ulan" başlıklı haberin, resim ve devamında, davacı hakkında ağır hakaretlerde bulunduğu, eleştirinin bir hak olmaktan çıkıp suç boyutuna ulaştığı, bu şekilde yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı yapıldığını belirterek manevi zararların giderilmesini, kararın Bugün Gazetesinde ve tirajı en yüksek ulusal iki gazetede yayınlanmasını talep etmiştir.
Davalılar vekili; davacının sert eleştirilere tahammül etme yükümlülüğünün bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince; davacının kişilik haklarının hukuka aykırı şekilde ihlal edildiği gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulüne, birleşen davada ise davalı ... hakkında açılan davanın derdestlik nedeniyle usulden reddine, davalılar ... ve ... Yayıncılık Reklamcılık Turizm Nakliye İnşaat Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi hakkında açılan davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
Hükme karşı, davacı vekili ve davalılar ... ve ... Yayıncılık Reklamcılık Turizm Nakliye İnşaat Gıda Sanayi Ticaret Limited Şirketi vekili tarafından istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; muhtıra tebliğine rağmen bir haftalık kesin süre içerisinde istinaf harçlarını yatırmadıkları gerekçesiyle davalılar ... Yayıncılık Limited Şirketi ve ... tarafından HMK 344.maddesi uyarınca istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına, davacı vekilinin istinaf başvurusunun ise kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Türk Borçlar Kanunu’nun 58. maddesi (818 sayılı BK 49. maddesi) hükmüne göre kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminata hükmedilmesini isteyebilir. Hakim manevi tazminatın miktarını tayin ederken saldırı teşkil eden eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Miktarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel hal ve şartların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde objektif olarak göstermelidir. Çünkü kanunun takdir hakkı verdiği hususlarda hakimin hukuka ve hakkaniyete göre hüküm vereceği Türk Medeni Kanunu’nun 4. maddesinde belirtilmiştir. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Davaya konu yayında kullanılan ifadeler; tarafların konumu, yayın tarihi ve yukarıdaki ifadeler dikkate alındığında hükmedilen tazminat miktarı azdır. Davacı yararına daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince KALDIRILMASINA ve İlk Derece Mahkemesi kararının HMK 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.