Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/40680 Esas 2022/10275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafisi, müşteki vekili

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Mağdurun, 20.05.2015 tarihli duruşmada sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiği, müşteki vekilinin ise 10/07/2015 tarihli dilekçe ile temyizden feragat ettiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnameye uygun olarak, mağdur ... vekilinin temyiz istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2-Sanık hakkında kasten yaralama, tehdit ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri bakımından;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ile mağdur ... arasında alacak verecek meselesinden kaynaklanan anlaşmazlık olduğu, anlaşmazlığı konuşmak için bir araya geldikleri, öncesinde sanık ...'ın, mağdura hakaret içerikli mesajlar gönderdiği, karşı karşıya geldiklerinde ise; sanığın, mağdurun yakasına yapışıp alacağını istemesi üzerine mağdurun sanığı yaraladığı, sanığın mağdurdan uzaklaşıp aracından aldığı tüfekle ateş etmesi neticesinde mağdurlar ... ve Beyza'nın yaralandığı ve mağdur ...'nin aracının zarar gördüğü olayda;
a-Olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Sanığın mağdur ... ve ...'ye yönelik eylemlerinin olası kast ile işlenip işlenmediği tartışılmaksızın hüküm kurulması,
c-Mağdurlar ... ve ...'ye yönelik eylemler bakımından kurulan hükümlerde; mahkum olduğu kısa süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında, TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca belirlenen denetim süresinin bir yıldan az olamayacağının gözetilmemesi,
d-Sanık hakkında mağdur ...'ye yönelik TCK'nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü bakımından; silahla tehdit ve yaralama suçlarının mağdurlarının farklı olduğu da gözetilerek, 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrayla uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, üçüncü fıkrada yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarılması nedeniyle uzlaştırma kapsamına alınması karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
e- Sanığın mağdur ...'e yönelik eylemleri bakımından verilen hapis cezalarının kısa süreli olmadığı, bu itibarla TCK'nın 53/4. maddesi gereğince sanık hakkında aynı maddede yer alan güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi gerekirken TCK'nın 53/1. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.