Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereği açıklanması ile TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62/1, 53. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Tekirdağ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2010 tarihli ve 2007/797 esas, 2010/35 karar sayılı kararının 19.02.2010 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 06.10.2014 tarihinde TCK"nın 106/1.2 cümle. maddesinde tanımlanan sair tehdit suçunu iki kere işlediği ve Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 24.02.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Tekirdağ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.09.2019 tarihli ve 2019/332 Esas, 2019/578 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Olay günü saat 02:50 sıralarında yerleşim yeri içi, tek yönlü, yol şerit çizgisi, aydınlatma olan, hafif virajlı, düz, asfalt yolda; sürücü belgesiz sanık, müşteki ...’den kullanmak üzere almış olduğu otomobille seyri sırasında olay yerine geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybedip seyir istikametine göre soldaki orta refüje ve orta refüj üzerindeki ağaç ile elektrik direğine de çarpması sonucu araçta bulunan ve sanıktan şikayetçi olmayan müşteki ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde, müşteki ..."nun ise vücut fonksiyonlarına etkisi ağır (4) derecede kırık olacak şekilde yaralandıkları, olaydan sonra saat 03:30 da yapılan ölçümde sanığın 0.59 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda; 0.59 promil alkollü olduğu anlaşılan sanık hakkında, sadece alkol almasının ve ehliyetinin bulunmamasının bilinçli taksirin şartlarının oluşması için yeterli olmadığı, dairemiz yerleşik uygulamaları göz önünde bulundurulduğunda sanığın 1,00 promil altında alkollü olması nedeniyle bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığının gözetilmesi suretiyle yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, müşteki ..."nun sanık müdafinin hazır olduğu 24.06.2015 tarihli duruşmada sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.