Uyuşturucu madde ticareti yapma - Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/1438 Esas 2019/7143 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2017/1438 E.  ,  2019/7143 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ADIYAMAN 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma
2-Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20/03/2012 tarihli ve 2011/785 esas ve 2012/101 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma" suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve/veya denetimli serbestlik tebdiri uygulanmasına" ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE,
B-) Uyuşturucu madde ticareti suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Olay, yakalama, üst arama, muhafaza altına alma ve teslim tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın üst aramasında ele geçen uyuşturucu maddenin miktar itibari ile kullanım sınırında kaldığı ve sanığın aleyhine bilgi, ihbar ya da herhangi bir delil bulunmadığı aşamada, ele geçen uyuşturucu maddenin, kendisine ait olduğuna ve denk gelirse içen şahıslara 25 TL karşılığında sattığına yönelik kendi beyanı ile, suç vasfının ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği anlaşılmakla, sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-) Diyarbakır Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nce suça konu uyuşturucu maddelerden alınan şahit numunenin müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA,
11.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.