MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil, kötüniyet tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı sitede apartman görevlisi olarak 2006-2008 yılları arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin yerinde olmadığını, iddialarının doğru olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı ve davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı 01.04.2006 yılında çalışmaya başladığını iddia etmiştir. Hizmet süresini ispat külfeti davacı işçide olup, şahitler davacının işe giriş tarihi ve hizmet süresini ispatlayacak nitelikte beyanda bulunmamışlardır. Davacının iddia ettiği işe giriş tarihini doğrulayacak nitelik başkaca delil de yoktur. Şu halde davacı işe giriş tarihini ve iddia ettiği
hizmet süresini ispatlayamamıştır. Mahkemece davacının iddia ettiği hizmet süresine göre davacının taleplerinin hüküm altına alınması yerinde değildir.
3-Diğer taraftan davacının kapıcı konutunda kira ödemeksizin kaldığı görülmektedir. Bu davacıya düzenli olarak yapılan ve parayla ölçülebilen nitelikteki ayni bir yardım olup ücret eki niteliğindedir. Bu sebeple giydirilmiş ücretin hesabında dikkate alınmalıdır. Ancak bilirkişice dayanağı anlaşılamayan bir değerlendirme ile bu ücret ekinin aylık 500,00 TL olduğunun kabul edilmesi isabetsizdir. Bu noktada bilirkişi raporu denetime elverişli değildir. Mahkemece gerekli araştırma yapılarak davacıya yapılan söz konusu ayni yardımın değerinin ne olabileceği tespit edilmelidir. Eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.