Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/2918 Esas 2019/4654 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
12. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 9. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20/12/2017 tarih ve 2015/316 E. 2017/1148 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin süreden reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/03/2018 tarih ve 2018/319-2018/313 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... Dingiltarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 1995 doğumlu olduğunu, davacının babasının vefatı nedeni ile halası olan davalı ... Erikli"nin davacıya vasi tayin edildiğini, davacı murisinin bilişim sektöründe faaliyet gösteren bir firmanın sahibi olduğunu ancak vasinin gerekli kontrolleri yapmadığını, şirket hesabından devamlı olarak diğer davalı ..."ın hesabına havale yaptığını, denetim ve vasilik görevini yerine getirmediğini, davacının hak kaybına uğramasına neden olduğunu, şirketin zarar ettiğini ve tasfiye edildiğini, davacının tek güvencesi olan şirketin ticaret hayatından silindiğini, tüm bu olanlardan dolayı davacının psikolojisinin bozulduğunu ileri sürerek 10.000.- TL maddi, 40.000.- TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili; müvekkillerinden ..."ın şirkette yönetici pozisyonunda çalıştığını ve maaş aldığını, davalının kazanç sağlamasının söz konusu olmadığını, şirket sahibinin vefatından sonra öncelikle borçların ödendiğini ve hisse devirlerinin yasalar çerçevesinde yapıldığını, usulsüzlük bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; dava dışı şirketin dolayısıyla davacının zarara uğratıldığı hususu ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davacı vekiline gerekçeli kararın 01/02/2018 tarihinde tebliğ edildiği, istinaf talep dilekçesinin mahkemeye 16/2/2018 tarihinde verildiği ve istinaf harçlarının 16/2/2018 tarihinde mahkemeler veznesine yatırıldığı, HMK 345. ve 92. maddesi gereğince istinaf başvuru süresinin 15/02/2018 tarihinde mesai bitiminde sona erdiği, istinaf başvurusunun süresinden sonra 16/2/2018 tarihinde yapıldığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 346/1. maddesi uyarınca süre nedeni ile usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebepler ile HMK"nın 352/1. maddesi uyarınca istinaf isteminin süresinde yapılmadığı yönündeki tespitin usul ve yasaya uygun olmasına göre Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 19/06/2019 tarihinde, kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.