3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8425 Karar No: 2019/16711 Karar Tarihi: 24.09.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8425 Esas 2019/16711 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Manavgat 2. Sulh Ceza Mahkemesinin daha önceki bir kararından ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkındaki dava Asliye Ceza Mahkemesinde görülmüştür. Mahkeme, sanığın ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediği için haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğini gözetilmemesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması sebebiyle hükmü bozmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.
3. Ceza Dairesi 2019/8425 E. , 2019/16711 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Adli sicil kaydında bulunan ilamlardan ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılan Manavgat 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 11.01.2011 tarihli 2010/996 Esas-2011/3 Karar sayılı ve 21.05.2013 tarihinde kesinleşen ilamının sanık hakkında tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak; 1) Mağdur oğlu ile aralarında para meselesi nedeniyle çıkan tartışmada sanığın da yaralandığının anlaşılması karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi, 2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.