Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2328 Esas 2019/7776 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2328
Karar No: 2019/7776
Karar Tarihi: 29.04.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/2328 Esas 2019/7776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/2328 E. ve 2019/7776 K. sayılı kararına göre sanık hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar vermek suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesinin 3. fıkrasındaki hüküm uygulanabilmesi için tekerrür hükümlerinin uygulandıktan sonra tekrar suç işlenerek ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1. maddesi uyarınca uygulama yapıldığı ve ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasının hatalı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle karar BOZULMUŞ ve sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kullanılan kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddeleri
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 81/1. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2018/2328 E. , 2019/7776 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 3.fıkrasındaki “İkinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda, hükümlünün koşullu salıverilmeyeceğine” ilişkin hükmün uygulanabilmesi için; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulandıktan sonra tekrar suç işleyerek ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği, sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/02/2006 tarihli ve 2005/986 Esas, 2006/58 Karar sayılı ilamında sanık hakkında 765 sayılı TCK"nın 81/1. maddesi uyarınca uygulama yapıldığı ve 5275 sayılı Kanun"un 108/3. maddesinde öngörülen düzenlemenin infaz aşamasını ilgilendirdiği gözetildiğinde, hükümlülük kararında mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi gerekirken, ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkralarındaki 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılarak yerlerine “ Sivas 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/02/2006 tarihli ve 2005/986 Esas, 2006/58 Karar sayılı ilamı gözetilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.