MAHKEMESİ : Bakırköy 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/02/2013
NUMARASI : 2010/725-2013/101

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde 2001 yılı beşinci ay ile 25.09.2008 tarihleri arasında makineci olarak çalıştığını, son ücretinin net 1.100,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazimatı, fazla mesai ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, taleplerini ıslah ederek artırmıştır.
Davalı vekili, davacının davalı işyerinde çalışmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 31.05.2001-25.09.2008 tarihleri arasında davalı işyerinde sigortası yapılmaksızın hizmet sözleşmesiyle çalıştığı, en son 1.100,00 TL net aylık aldığı, iş sözleşmenin haklı sebeple feshedildiğinin işverence ıspatlanamadığı, davacının kıdem, ihbar tazminatına hak kazandığı, yıllık izin ücreti alacağı olduğu ve fazla çalışma yaptığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hesaplamalara esas alınan hizmet süresi ve ücre miktarının doğru olup olmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
1-Davacının Sosyal Güvenlik Kurumu kaydının bulunmadığı ve davalıya ait işyerinde 5.2001-25.09.2008 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürdüğü, davalının, davacının işçisi olarak çalışmadığını iddia ettiği, davacı şahidi Oktay"ın, 2005-2009 yılları arasında işyerinde çalıştığını davacının 2001 yılında ise girdiğini, 2008 Eylül-Ekim aylarında ekonomik kriz sebebi ile isten çıkarıldığını, davacı şahidi Engin"in, 2000-2001 yıllarında işe girdiğini, davacının kendisinden üç ay sonra işe başladığını, kendisinin 2008 yılında işyerinden ayrıldığm, sigortasının geç yapıldığını beyan ettiği anlaşılmıştır. Mahkemece, davacının 31.05.2001-25.09.2008 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmiş ise de, fiili çalışmanın ispatı konusunda, davacı şahitlerinin Sosyal Güvenlik Kurumu belgeleri getirtilmeden eksik inceleme ile karar verildiği ortadadır. Yapılacak iş, davacı şahitlerinin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları getirtilerek, davalı işyerinde çalıştıkları süre belirlendikten sonra, davacının işe başlama ve işten çıkış tarihleri talebi aşılmamak kaydıyla şahitlerinin işe giriş ve çıkış tarihlerine göre belirlenerek fiili hizmet süresi tesbit edilmeli ve sonucuna göre karar verilmelidir.
2-Davacının, makineci olarak 1.100.00 TL net ücretle çalıştığını ileri sürdüğü, davalının hizmet ilişkisini kabul etmeyerek, belirlenen ücrete itiraz ettiği, davacı şahitlerinin, davacıya doğruladıkları, davalı şahitlerinin asgari ücret civarında ücretle çalıştıklarını beyan ettikleri, mahkemece, davacının, kıdem süresi, davacı şahit beyanları dikkate alınarak ücretinin 1.100,00 TL net olduğunun kabul edildiği anlaşılmıştır. Sosyal Güvenlik Kurumu kaydının olmadığı ve ücret bordrolarının sunulmadığı ile tarafların ücret konusunda uyuşamadıkları, taraf şahitlerinin de ücret hususunda farklı beyanlarda bulundukları dikkate alındığında, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek, ilgili kuruluşlardan emsal ücretin ne olabileceği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
3-Mahkemece, davacı şahitlerinin beyanlarına göre, haftada beş gün 08:30-19:00 saatleri arasında ve ayda iki Cumartesi günü 08:30-17:00 saatleri arasında çalıştığı, ara dinlenmelerinin haftalık kanuni çalışma süresinin düşülmesiyle haftalık yedi saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiş ise de dosya içeriğine uygun olan ayda iki Cumartesi çalışıldığı hususunun belirtilmesine rağmen, davacının tüm Cumartesi günlerinde çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücretinin hesaplanması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.06.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.