6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/22250 Esas 2015/2577 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/22250
Karar No: 2015/2577
Karar Tarihi: 06.02.2015

6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/22250 Esas 2015/2577 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlamasıyla hükümlülük ve müsadere cezasına çarptırıldığı belirtilmiştir. Ancak, mahkeme kararının bazı yönleri yasaya aykırı bulunmuştur. İlk olarak, sanığın yerinde görülmeyen itirazlarının reddedildiği ancak sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin isteminin karara bağlanmadığı vurgulanmıştır. İkinci olarak, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca kısıtlama uygulanabilecek yetkilerin sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileriyle sınırlandırılması gerektiği ancak sanığın dışındaki yetkileri de kapsayacak şekilde uygulama yapıldığı ifade edilmiştir.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 6136 sayılı Yasaya aykırılık: Maktu para cezası ve hapis cezası öngörülen bir suçtur.
- 2537 sayılı TCK'nun 50. maddesi: Sanıklar lehe hükümlerin uygulanmasını talep edebilirler. Bu talebin bazı durumlarda seçenek yaptırımlara çevrilmesi de mümkündür.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Koşullu salıverilme kararı verilen sanıkların, sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından kısıtlama uygulanabileceği belirtilmektedir.
8. Ceza Dairesi         2014/22250 E.  ,  2015/2577 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
    HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere


    Gereği görüşülüp düşünüldü:

    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;
    1- Sanığın 27.02.2014 tarihli oturumda, lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin isteminin 2537 sayılı TCK.nun 50. maddesinde düzenlenen seçenek yaptırımlara çevrilmesi talebini de kapsadığı halde, bu konuda bir karar verilmemesi,
    2- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uyarınca, sanıkların yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salı- verilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş oldu- ğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uy- gulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gerğince (BOZULMASINA), 06.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.