MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/11/2016 tarih ve 2015/47 E. - 2016/194 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi’nce verilen 19/04/2018 tarih ve 2017/1632-2018/1047 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin TPE nezdinde tescilli "ETİLER", "ETİLER MARMARİS", "MARMARİSCAFE", "ETİLER MARMARİS CAFE", "ETİLER MARMARİS (LOGO)", "ETİLER (LOGO)", "PALMİYE (LOGO)" ve "MARMARİS BÜFE" markalarının bulunduğunu, davalı tarafın ise herhangi bir yasal dayanağı olmadığı halde davacının "ETİLER MARMARİS" markasını İstanbul Büyükçekmece ADM Plaza"da kullandıklarını, davalının eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet olduğunu, markanın itibarının da zarara uğradığını ileri sürerek tedbir talebi dışında, davalıların markaya tecavüz fiillerinin durdurulmasını, 5.000 TL fiili zarar, 5.000 TL yoksun kalınan kar olmak üzere toplam 10.000 TL maddi tazminatın, 5.000 TL itibar tazminatı ile 5.000 TL manevi tazminatın haksız fiil tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkillerinin ADM Plaza"da faaliyet göstermediklerini, bu nedenle husumet yöneltilemeyeceğini, Büyükçekmece 1.Sulh Ceza Mahkemesi"nin 29.12.2010 tarih ve 2010/2691 sayılı arama kararı neticesinde açılan davanın Bakırköy 2. FSHHM"nin 2013/30 E. sayılı dosyasıyla görüldüğünü, aynı olay nedeniyle işbu davanın açıldığını, iki defa yargılama yapılamayacağını, davacının anılan davadaki davalı Reisler Madencilik Ltd. Şti."ne 18.08.2010 tarihinden itibaren mal sattığını, dolayısıyla zımmen de olsa markanın kullanılmasına izin verildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı ..." nun marka kullanımına ilişkin somut bir delil sunulmadığı, diğer davalı hakkında Bakırköy 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi tarafından tecavüz yönünde tespitte bulunulmuşsa da söz konusu bu tespit tarihinin dava konusu yapılan tarih aralığına ilişkin olmadığı, Bakırköy 1.Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi"nin 2015/171 Esas ve 2013/30 Karar sayılı dosyasında görülen marka hakkına yönelik tecavüzün tespiti ve menine yönelik kararından sonra davalının marka hakkına yönelik tecavüzününün ispat edilemediği gerekçesiyle davalı ..."nun davada taraf sıfatı ve husumet ehliyeti olmadığından bu davalı yönünden husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine, diğer davalı yönünden ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi"nce; davalıların Bakırköy 2.FSHHM"de görülen davanın davalısı şirketin ortağı olduğu, eldeki davanın da anılan davanın konusu olan fiillere ilişkin olduğu, Bakırköy 2. FSHHM" de bu fiiller nedeniyle davalı ile birlikte sorumlu olan şirketten maddi ve manevi tazminatın tahsil edildiği, TBK"nın 166.maddesine göre borcun müteselsil borçlulardan birinden tahsilinin diğerlerini de borçtan kurtardığı, davacının aynı olay için mükerrer tazminat hakkı bulunmadığı, markaya tecavüz fiillerinin şirketin ad ve namına gerçekleştiği, davalı şirket yöneticisi sıfatıyla hareket ettiğinden davalının gerçekleştirdiği tecavüz bulunmadığı, mevcut tecavüzler de diğer davada durdurulduğundan davacının dava açmakta hukuki yararı bulunmadığı, Bakırköy 2.FSHHM"deki dava tarihinden sonra davalı gerçek kişilerce başkaca ihlal oluşturabilecek türden bir kullanım da ispat edilemediği gerekçesiyle davacının istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 19/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.