MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/10/2016 tarih ve 2014/535 Esas - 2016/281 Karar sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin ESASTAN REDDİNE dair ANKARA Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/03/2018 tarih ve 2017/1531-2018/373 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2009/04049, 190707 sayılı ve "ALTUS" ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2013/18423 başvuru numaralı "ALTS" ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere başvuruda bulunduğunu, başvuruya müvekkili tarafından yapılan itirazın davalı TPMK"nin 2014-M-13252 sayılı YİDK kararı ile yerinde görülmeyerek reddedildiğini, oysa başvurunun müvekkilinin markaları ile ayırt edilmeyecek kadar benzer olduğunu ve aynı ürün ve hizmet sınıfı için tescil edilmek istendiğini, tüketicilerin başvuruyu müvekkili şirketin seri markalarından birisi olarak algılayacağını ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili; taraf markalarının benzer olmadığını, davacı ve davalı tarafın faaliyet alanlarının farklı olduğunu, bu sebeple hitap ettiği tüketici kitlesinin de aynı olamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; taraf markalarının genel olarak benzer olduğu ancak 556 sayılı KHK’nın 7/b. maddesi anlamında aynılığın/benzerliğin bulunmadığı, davalı markasının tescil kapsamında bulunan bir kısım emtialarla davacı markaları kapsamında bulunan mal ve hizmetler yönünden KHK 8/1-b maddesi anlamında benzerlik olduğu, davacının markalarının başvuru tarihi itibariyle tanınmış marka olup olmadığı konusunda dosya kapsamında yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile; TPMK YİDK"in 2014-M-13252 sayılı kararının 07. ve 11. sınıflarda yer alan emtiaların tamamı ile birlikte, 40.01. alt sınıfında yer alan "Adi metallerin işleme hizmetleri.", 40.02. alt sınıfta yer alan "Değerli metallerin işlenmesi hizmetleri...", 40.03. alt sınıfta yer alan "Fotografik ve sinematografik ürünlerin işlenmesi hizmetleri (banyo, baskı ve foto gravür hizmetleri dahil)", 40.04. alt sınıfta yer alan "Gıdaların işlenmesi hizmetleri.", 40.05. alt sınıfta yer alan "Hayvan kesim hizmetleri", 40.08. alt sınıfta yer alan "Kumaş işleme hizmetleri, yün işleme hizmetleri.", 40.09. alt sınıfta yer alan "Terzilik hizmetleri, nakış işleme hizmetleri", 40.10. alt sınıfta yer alan "Ahşap ve kereste işleme hizmetleri", 40.13. alt sınıfta yer alan "Cam ve optik cam işleme hizmetleri", 40.17. alt sınıfta yer alan "Enerji üretimi hizmetleri, jeneratörlerin kiralanması hizmetleri", 40.19. alt sınıfta yer alan "Baskı hizmetleri, ciltçilik hizmetleri." ve 40.20. alt sınıfta yer alan "Plastik işleme hizmetleri." yönünden kısmen iptaline, aynı sınıflar yönünden dava konusu 2013/18423 tescil numaralı markanın kısmen hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı TPMK vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davalı şirketin sınırsız seçme özgürlüğü varken davacının markasının sessiz harflerinden oluşan ibareyi seçmesinin 556 sayılı KHK."nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesi oluşturacağı, davalının mahkemece kısmen hükümsüz kılınan emtiası ile davacı markalarının kapsamındaki emtia arasında da 556 sayılı KHK."nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davalı TPMK vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 19/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.