Bölge Adliye
Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi
No : 2017/2778-2017/1154
İlk Derece
Mahkemesi : Gebze 2. İş Mahkemesi
No : 2016/248-2016/991

Dava, ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen karara karşı davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince istinaf istemlerinin esastan reddine dair karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-6183 sayılı Kanunun “Ödeme emrine itiraz” başlığını taşıyan 58. maddesinde; kendisine ödeme emri tebliğ olunan kişinin, böyle bir borcu olmadığı veya kısmen ödediği veya zamanaşımına uğradığı hakkında tebliğ tarihinden itibaren yedi gün içinde itirazda bulunabileceği, itirazında tamamen veya kısmen haksız çıkan borçludan, hakkındaki itirazın reddolunduğu miktardaki amme alacağının %10 haksız çıkma tazminatıyla birlikte tahsil edileceği belirtilmiştir.
İnceleme konusu davada; davacıya ... San. ve Tic. A.Ş.’nin kuruma olan borçları nedeniyle ödeme emri tebliğ edildiği, davacınınGebze bulunan fabrika bbinasının borca yeter olduğu ve 5 yılın dışındaki borçların zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle ödeme emirlerinin iptalini talep ettiği, mahkemece “ 98.893,29 TL"si asıl alacak, 248.828,51 TL"si gecikme zammı olmak üzere prim alacağına ilişkin takibin 347.721,80 TL"lik kısmı ile 2.613,00 TL asıl alacak 4.689,52 TL gecikme zammı olmak üzere idari para cezasına ilişkin 7.302,52 TL"lik kısım olmak üzere takibin toplamda 355.024,32 TL"lik kısmının iptaline, fazlaya ilişkin talebin reddi ile takibe 1.095.047,10 TL"si asıl alacak ve 803.783,47 TL"si gecikme zammı olmak üzere toplam 1.898.830,57 TL üzerinden devam edilmesine, karar verildiği anlaşılmıştır.
Davacının prim borcundan sorumlu olması nedeniyle talebinin reddine karar verilen miktar üzerinden davalı Kurum lehine %10 haksız çıkma tazminatına hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu konunun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 370. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: HMK’nın 370. maddesi gereği, Gebze 2. İş Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 2. bendindeki “devam edilmesine” sözcüklerinden sonra gelmek üzere “reddedilen miktar üzerinden hesaplanacak %10 haksız çıkma tazminatının davacıdan alınarak davalı Kuruma verilmesine” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıdan tahsiline, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 11/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.