MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 23/05/2017 tarih ve 2016/54 E. - 2017/202 K. sayılı kararın davacı vekili ve davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 23/03/2018 tarih ve 2017/1500-2018/337 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin sabun ve temizlik maddelerinde tanınmış "KOMİLİ" markasının sahibi olduğunu, davalının 2014/12258 sayılı "KOMİLİ 1878’DEN BERİ" markasının 16. sınıftaki mallarda tescili için TPMK"ye başvuruda bulunduğunu, müvekkilinin "KOMİLİ" esas unsurlu markalarına dayanarak yaptığı itirazın, davalı TPMK YİDK"nın 2015-M-11766 sayılı kararı ile nihai olarak reddedildiğini, bu kararın hukuka aykırı olduğunu, müvekkilinin "KOMİLİ" markasının “sabun” emtiası sebebiyle tanınmış marka olduğunu, müvekkilinin markası ile iltibas yaratan dava konusu başvurunun tümden reddi gerektiğini, başvuruya konu markanın ilk sahibinin "KOMİLİ" markalarını “yağlara ait olanlar” ve “sabun, deterjan ve temizlik malzemelerine ait olanlar” şeklinde ikiye ayırdığını, “sabun” vb. malzemelere ait "KOMİLİ" markasınının müvekkiline, “zeytinyağlar” için olan markanın ise davalıya geçtiğini, davalının 16. sınıf için başvuruda bulunarak kötü niyetini ortaya koyduğunu, anılan markanın su, sabun, deterjan ve benzeri temizlik ürünlerini kapsayan tescilleri ile bunların sağlamış olduğu kazanılmış hakların müvekkiline ait olduğunu, davalı şirketin sahip olduğu hakkın ise “zeytinyağı ve yağlara” ilişkin bulunduğunu ileri sürerek davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, tanınmış "Komili" seri markalarına sahip olduğunu, müvekkilinin daha önce 16. sınıfta tescilli "Komili" markaları nedeniyle kazanılmış hakkı bulunduğunu, KHK 8/1-b şartlarının oluşmadığını ve dava konusu marka başvuru kapsamındaki mal ve hizmetlerle davacı markalarının tescilli olduğu mal ve hizmetlerin aynı/benzer olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davalı başvurusunun 2014/12258 sayılı “KOMİLİ 1878’DEN BERİ” ibaresinden, davacı markalarının ise KOMİLİ kelimesinin yanı sıra buna eklenen “su, berrak, brik, colors, doğrusu, fiesta, fina, klasik, konfor, Ayvalık, natura, soft, soften, stop, tutum, viva, yuvam” kelimelerinden oluştuğu, "KOMİLİ" kelimesinin tüm markaların esaslı unsuru olduğu, herhangi bir anlamı olmayan KOMİLİ markasının ayırt ediciliği yüksek bir marka işareti olduğu, "KOMİLİ 1878’DEN BERİ" ibareli davalı markası ile davacının "KOMİLİ" ibareli markalarının benzer olduğu, ortalama tüketicilerin davalı markasının davacıya ait olduğunu, onun izni ile kullanıldığını yahut davacı markasının serisi olduğunu düşünmesinin kuvvetle muhtemel olduğu, davalı başvurusunun 16. sınıfın 03, 04 alt gruptaki emtialar yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, 16/02, 05, 06, 07, 08 alt gruplardaki mallar bakımından benzer/ilişkili ürünler olmadığı, bu nedenle bu gruplar yönünden KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırma riskinin bulunmadığı, kötü niyet iddiasının ispatlanamadığı, YİDK karar tarihi itibariyle kesinleşmemiş hükümsüzlük kararlarının sonuca etkili olmaması nedeniyle neticesinin beklenmesinde yarar görülmediği, davalının "zeytinyağı" ürünleri üzerinde tanınmışlığının, dava konusu başvuru ile ilgili 8/1-b engelini aşmasının mümkün olmadığı, davacı markalarının sabun ve benzeri kişisel bakım ve temizlik ürünlerini içeren "KOMİLİ" ibareli markalarının belli bir bilinirlik düzeyinde ve tanınmış olduğu yönünde mahkeme kararları bulunmakta ise de başvuru kapsamında kalan ve davacı marka kapsamı ile benzer, ilişkili olmadığı tespit edilen 16/02, 05, 06, 07, 08 grup mallar yönünden 8/4 maddesi şartlarının oluşmayacağı, hitap ettiği tüketici kesiminin farklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2015-M-11766 sayılı kararının 16/03 grupta "matbaa ve ciltleme malzemeleri", 04 grupta "basılı evraklar, basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar (pullar)" yönünden iptaline, davalı adına tescilli 2014/12258 sayılı "KOMİLİ 1878" DEN BERİ" ibareli markanın tescilli olduğu 16/03 grupta "matbaa ve ciltleme malzemeleri", 04 grupta "basılı evraklar, basılı yayınlar, takvimler, posterler, fotoğraflar, afişler, tablolar, çıkartmalar (pullar)" yönünden hükümsüzlüğüne, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle taraf vekillerinin istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili ve davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekili ve davalı TPMK vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı ve davalı TPMK"dan ayrı ayrı alınmasına, 19/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.