12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/6462 Karar No: 2020/2990 Karar Tarihi: 03.06.2020
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6462 Esas 2020/2990 Karar Sayılı İlamı
Özet:
12. Ceza Dairesi'nin 2019/6462 E. ve 2020/2990 K. sayılı kararında, sanık taksirle yaralamadan suçlu bulunmuş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, olayın oluşumuna uygun ve gerekçeli rapor gözetilerek sanığın kusuru olmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, sanığın beraat kararı verilmesi gerekirken, yeterli gerekçe gösterilmeden mahkumiyet kararı verilmiştir. Bu durum, kanuna aykırı olduğundan karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.
12. Ceza Dairesi 2019/6462 E. , 2020/2990 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak; Olayın oluşumuna uygun ve gerekçeli ATK Ankara Adli Tıp Grup Başkanlığı Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının 14/07/2015 tarihli raporu içeriği gözetilerek kazanın oluşumuna etken bir kusuru bulunmayan sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, yeterli gerekçe gösterilmeksizin yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.