Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8650 Esas 2019/10146 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8650
Karar No: 2019/10146
Karar Tarihi: 20.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/8650 Esas 2019/10146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Mahkeme, mağdure ve tanıkla ilgili çelişkili beyanlar, savunma, mağdurenin şikayetinin intikam amaçlı olabileceği gibi unsurları dikkate alarak sanığın suçu işlediğine dair yeterli ve kesin delil olduğuna karar vermiştir. Ancak, sanığın TCK'nın 109/2. maddesi uyarınca belirlenmesi gereken kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu hileyle işlediği için mahkemenin hükmündeki yanlışlık tespit edilmiştir. Ayrıca, ek savunma hakkını vermemiş olan mahkeme, TCK’nın 43/1. maddesi ile arttırma yaparak cezayı belirleme hatası yapmıştır. Sonuç olarak karar BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: TCK 109/2, TCK 109/1, TCK 109/3-f, TCK 43/1, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 326. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2015/8650 E. , 2019/10146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, işlendiği iddia ve kabul edilip bedensel temas içeren eylemler yönünden yapılan değerlendirmede; mağdure ile tanığın aşamalarda değişen ve somut ayrıntılar içermeyen çelişkili beyanları, savunma, mağdure ile katılanın sundukları dilekçe içeriklerinde intikam almak amacıyla şikayette bulundukları yönündeki ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın, çocuğun basit cinsel istismarı suçunu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi ve sübut bulan son olayda ise sanığın, bedensel temas içermeden bulunduğu odanın köşesine sıkıştırıp ""Seni seviyorum, tedirgin olmana gerek yok"" dediği mağdurenin olay yerinden ağlayarak uzaklaşması şeklindeki eyleminin cinsel taciz suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,
Sanığın, mağdureyi eşya taşıma bahanesiyle olayın gerçekleştiği yere götürmesi karşısında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu hileyle işlediği gözetilerek temel cezanın TCK"nın 109/2. maddesi uyarınca belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde aynı Kanunun 109/1. maddesi ile hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olacak şekilde sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin, cezanın iddianamedeki sevk maddeleri arasında yer almayan TCK"nın 43/1. maddesi ile arttırılması,
TCK"nın 109/1, 3-f maddelerine göre belirlenen 2 yıl hapis cezası aynı Kanunun 109/5. maddesi ile 1/2 oranında arttırıldığında cezanın 3 yıl yerine 2 yıl 6 ay olarak bulunup, izleyen 62. madde indirimin de bu miktar üzerinden yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 20.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.