Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/3207 Esas 2019/10145 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3207
Karar No: 2019/10145
Karar Tarihi: 20.06.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/3207 Esas 2019/10145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi ise sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Ancak, ilk derece mahkemesinin fazla cezaya hükmetmesi nedeniyle yapılan istinaf başvurusunun kabul edilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir. Hüküm gereği, TCK'nın 103/1-2 ve 3. cümlesi yerine 103/1-2. cümlesi kullanılması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz dilekçelerinde belirtilen nedenler de göz önünde bulundurulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, ve 289. maddeleri yer almaktadır. TCK'nın ise 43/1. ve 103/1-2. cümleleri açıklanmıştır.

14. Ceza Dairesi 2019/3207 E. , 2019/10145 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.01.2018 gün ve 2017/247 Esas, 2018/5 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mağdurlar ... ile ...’e yönelik atılı suçtan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mağdurların suç tarihinde on iki yaşından küçük olmaları karşısında, temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin TCK"nın 103/1-2 ve 3. cümlesi yerine 103/1-2. cümlesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdure ...’e yönelik müsnet suçtan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin soruşturma evresinde alınan ayrıntılı beyanları dikkate alındığında, sanığın kısa zaman aralığı içinde eylemlerini gerçekleştirmesi nedeniyle TCK"nın 43/1.maddesinin uygulanma şartları oluşmadığı halde, ilk derece mahkemesince yazılı şekilde fazla cezaya hükmedilmesi karşısında anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 11.04.2018 gün ve 2018/1087 Esas, 2018/637 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.