22. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/10582 Karar No: 2014/19100
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/10582 Esas 2014/19100 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2013/10582 E. , 2014/19100 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya 2. İş Mahkemesi TARİHİ : 20/02/2013 NUMARASI : 2011/416-2013/86
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı, iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalılar temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır. Dosya içeriğine göre, davacının fazla mesai ve hafta tatili alacağı konusunda davacı tanık beyanları arasında çelişki vardır. Davacı tanığı A.. T.., ücretlerini asgari ücretin yaklaşık iki katı olduğunu ifade ederken tanık Halit Yüksek, davacının asgari ücretle çalıştığını ifade etmiştir. Dinlenen tanıklar fazla mesai ücretlerinin çalıştıkları saate göre daha az saat karşılığı olarak ödendiğini belirtmişlerdir. Dosya kapsamından davacının ücretinin yanında ek ödeme aldığı anlaşılmaktadır. Dosyada bulunan puantaj kayıtları, ücret bordroları, ücret hesap pusulaları dikkate alındığında hafta tatilinde ve fazla çalışma yapıldığında ücretlerin ödendiği, bunun dışında kalan davacı iddiasının yeterli ve inandırıcı deliller ile ispatlanamadığı anlaşıldığından bu taleplerin reddine karar vermek gerekirken kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.