Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8453 Esas 2021/2995 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8453
Karar No: 2021/2995
Karar Tarihi: 15.04.2021

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8453 Esas 2021/2995 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkındaki Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarına ilişkin mahkumiyet hükmünü verdi. Ancak, sanığın duruşmalı inceleme talebi reddedildi ve dosya tetkik edilerek yapılan incelemede, olay tarihinde sanığın önceden tanışıp arkadaş olduğu mağdur kız çocuğuna organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğuna dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı belirtildi. Bu nedenle, sanık hakkında suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek hüküm kurulduğu vurgulanarak, lehe kanuna göre mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği ifade edildi. Mahkeme ayrıca, sanığın savunmaları ve mağdurun beyanlarına dayanarak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtti. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA karar verildi. Kanun maddeleri ayrıntılı bir şekilde belirtilmemiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/8453 E. , 2021/2995 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarlarına göre sanığın duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede tebliğnamede sanık olarak gösterilen ..., ... ile ... hakkında verilen kararlarla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili beyanları, 07.12.2007 tarihli tutanak içeriği, tanık anlatımları, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olay tarihinde sanığın önceden tanışıp arkadaş olduğu mağdureye organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle mağdureye sarılma şeklinde sübuta eren eyleminin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla ile cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda getirilen düzenlemeler de nazara alınıp, belirlenecek lehe kanuna göre mahkumiyetine karar verilmesi yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisine on sekiz yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunmaları ile bunu destekler mahiyette mağdurenin beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilerek hükümler kurulması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.