MAHKEMESİ:Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davalılar tarafından ayrı ayrı temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili kooperatifin davalılar murisinden olan aidat ve gecikme cezası alacağının tahsili amacıyla davalılar hakkında başlatılan icra takibine, davalıların, taşınmazı üçüncü bir kişiye devrettikleri ve bu nedenle borçtan sorumlu olmadıkları gerekçesiyle haksız yere itiraz ettiklerini, taşınmazın devrinin ortaklık payının da kendiliğinden devri sonucunu doğurmayacağını, ortaklık ilişkisinin halen devam ettiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile %40 icra inkâr tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 22/02/2013 tarihli, 2012/6827 E., 2013/1031 K. sayılı kararıyla, karar tarihinde yürürlükte bulunan 6101 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 7. maddesi ile 6098 sayılı TBK’nın 120/2 maddesinin uygulanmak suretiyle işlemiş temerrüt faizi oranı ve miktarı ile işleyecek temerrüt faizi oranı bakımından inceleme yapılarak karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulması üzerine, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davalılar murisinin Ocak 1999 tarihinden Mayıs 2010 tarihine kadar tahakkuk etmiş toplam 6.900,00 TL aidat borcu bulunduğu ve asıl alacağa 6101 sayılı Kanun"un 7. maddesi ile 6098 sayılı TBK’nun 120. maddesi gereğince hesap edilen 13.397,48 TL temerrüt faizi işletilebileceği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalılar ayrı ayrı temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Dava, kooperatif aidat alacağının tahsili istemiyle başlatılan icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma ilamına uyularak TBK 88. ve 120. maddeleri gereğince davacı kooperatifin genel kurullarında kabul edilmiş temerrüt faiz oranının, faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan mevzuata yani 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"un 2/1. maddesine göre belirlenen yasal faiz oranının yüzde yüz fazlasını aşmayacak şekilde takip tarihine kadar ki faiz oranı hesap edilerek işlemiş faiz yönünden hüküm kurulmuşsa da, davacı tarafın takip tarihinden itibaren asıl alacağa aylık %5 oranında ve değişen oranlarda işleyecek gecikme zammı talep ettiği dikkate alındığında takip tarihinden sonra işleyecek olan faiz oranının da yasal faizin yüzde yüz fazlasını aşmaması gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması doğru olmamış ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün HUMK’nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinin 2. satırındaki “ve bu alacağa işlemiş 13.397,48 TL faiz üzerinden devamına” ibaresinin çıkarılarak yerine “ve asıl alacağa takip tarihinden itibaren yıllık %18 oranında işleyecek faiz ile 13.397,48 TL işlemiş faiz üzerinden takibin devamına” ibaresinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 15.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.